Op 9 augustus 2021 publiceerde de Verenigde Naties haar laatste Klimaatrapport. Conclusie: het is niet meer ‘code rood’, maar ‘code donkerrood’ willen we ons klimaat (enigszins) kunnen redden. Klimaat, duurzaamheid en circulaire economie staan dan ook hoog op de (politieke) agenda’s, met als einddoel: een duurzame, circulaire en energieneutrale samenleving realiseren tegen 2050.
Ook steden en gemeenten lijken daarbij niet langer buiten schot te blijven voor wat betreft de verwezenlijking van gestelde klimaat- en duurzaamheidsambities … De voorbije jaren werden op lokaal niveau tal van milieuvriendelijke en klimaatinitiatieven opgestart, al dan niet aangewakkerd door een groeiend klimaatbewustzijn.
En hoewel er momenteel wel een aantal koplopers met deze uitdagingen aan de slag gaan, onderschreven quasi alle Vlaamse steden en gemeente het Burgemeestersconvenant, de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen, het Lokaal Energie- en Klimaatpact en werkten zij – bijkomend – eigen initiatieven uit.
Wouter Rubens (GD&A advocaten) overloopt in onderstaande bijdrage kort de talrijke regelgeving die van kracht is op de verschillende niveaus, de trends in de rechtspraak en de bijhorende gevaren voor de lokale besturen. Het Burgemeestersconvenant blijkt al zeker geen loutere intentieverklaring meer te zijn, maar een strop om de hals van steden en gemeenten.
